Το να δημιουργείς είναι να σκέφτεσαι πιο έντονα. Ρεβερντί Π.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Παράπονο σκύλου - AΘανασούλης


Κρίτων Αθανασούλης 

http

 



Το κείμενο
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A107/391/2592,21881/


O ποιητής παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τη μαρτυρική ζωή ενός αδέσποτου σκύλου. Σε ένα δεύτερο όμως επίπεδο, με αλληγορικό τρόπο, προβάλλει την εικόνα των περιθωριοποιημένων και εγκαταλειμμένων ανθρώπων της εποχής μας, συγκρίνοντας τη ζωή τους με αυτή των σκύλων.

93DC290BDBBC5FDC8C28EBC80172FD74




Αν προσέξεις, το βλέμμα μου είναι σκυλίσιο.
Κατεβαίνει ένα υγρό παράπονο από τα μάτια μου
γιατί έλειψεν ο Κύριός μου. Έξω από την εκκλησιά
περιμένω να βγει. O Κύριός μου ας ήταν.
Κόσμος πολύς, ευλογημένος, με τα καλά του ντυμένος
μ’ απομακρύνει. Μα ο Κύριός μου δε βγαίνει. Έτσι
κυλάει η ζωή μου περιμένοντας από γωνιά σε γωνιά
από όνειρο σ’ όνειρο. Δεν έχω δύναμη άλλη απ’ την δύναμη να περιμένω.
Όμως μια μέρα της συνοικίας τα παιδιά, στην ουρά μου
τον τενεκέ δέσαν των σκουπιδιών. Έτρεχα αγκομαχώντας.
Τέλος αποσύρθηκα κάτω από τον τσίγκο της γειτονιάς
που η βροχή τον κεντούσε. Άκουγα πάνω τα βήματά της.
Σα να κοιμόμουν, σαν να ονειρευόμουν εγώ το εγκαταλελειμένο σκυλί μου ήρθε να κλάψω. Όχι βέβαια για μένα που από κει
θα μ’ έδιωχναν πάλι. Αλλά γιατί δε θ’ άκουγα τα βήματα της βροχής
που μ’ έκαναν να ελπίζω πως έρχεται ο Κύριός μου.



Η ελληνική ποίηση ανθολογημένη, τόμ. 5,
επιμέλεια Μ. Αυγέρης, Μ.Μ. Παπαϊωάννου, Θ. Σταύρου, Kυψέλη








Όλα τα συνηθίζει ο άνθρωπος. Το πιο επικίνδυνο είναι να συνηθίσει τον ανθρώπινο πόνο, αυτόν που δίπλα του σέρνεται, με τη μορφή εκείνων που εγκαταλείφθηκαν χωρίς ελπίδα, και από την ανάλγητη Πολιτεία και από το φοβισμένο συνάνθρωπο, που έντρομος τρέχει να περισώσει όσα μπορεί για τον εαυτό του.




Ο Κρίτων Αθανασούλης, στο ποίημά του “Παράπονο σκύλου”, ταυτίζει τη μοίρα και τα συναισθήματα ενός αδέσποτου σκύλου μ’ εκείνα των εγκαταλειμμένων, που βιώνουν τη στέρηση στις γωνιές και τα παγκάκια των πόλεων, που έγιναν πια για όλους μέρος της καθημερινότητάς μας.



Η ποίηση του Αθανασούλη, σπαρακτικά σκληρή και συνάμα τρυφερή, γίνεται ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που αποσυντίθεται, χωρίς ελπίδα γυρισμού στο πριν. Στο πριν ενός κόσμου, όπου η ανθρωπιά, ανάμεσα στους απλούς λαϊκούς ανθρώπους, ήταν στοιχειώδες σημείο αναφοράς στην έννοια του όρου πολιτισμός.
 Δήμητρα Σμυρνή







ΑΣΤΕΓΟΙ

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=70937&tsz=0&autostart=0

Και τα ζώα έχουν δικαιώματα 

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A107/391/2592,21881/

ταινία για τα αδέσποτα (Video)

Η ΟΜΠΡΕΛΑ – AN UMBRELLA (2016) from Giannis Bletas on Vimeo.

http://www.pasmina.gr/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%AF-%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CE%B1%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%86/

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου