Το να δημιουργείς είναι να σκέφτεσαι πιο έντονα. Ρεβερντί Π.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Στρίγκλα και καλλονή Λιλή Ζωγράφου

Λιλή Ζωγράφου






 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%BB%CE%AE_%CE%96%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85


 http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A107/391/2593,21887/


Το κείμενο




ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
1. Κατοικίδια ζώα, η ενοχή και ο πόνος από την απώλειά τους
2. καθήκον του ανθρώπου η προστασία όλων των ζώων




ΔΟΜΗ – ΕΝΟΤΗΤΕΣ

1η ενότητα:     «Μια στρίγκλα…ερημιά»
Ενοχές για το θάνατο της Νίνας.
2η ενότητα:     «Εκείνη μεγάλωνε…δεν έχει πουληθεί»
Η γνωριμία με τη Νίνα έντεκα χρόνια πριν στο Παρίσι.
3η ενότητα:     «Την παραμονή…μετρό για το σπίτι»
Το άγχος της αφηγήτριας, οι συχνές της επισκέψεις στο κατάστημα και η απόκτηση της Νίνας.
4η ενότητα:     «Αυτό ήταν… μεταμορφωθεί»
Η ζωή με τη Νίνα.
5η ενότητα:     «Λένε, οι υποκριτές, … Ίσως, λέω!»
Η πιο ανιδιοτελής αγάπη από ένα σκύλο




Λογοτεχνικό είδος: Είναι ένα διήγημα

Πρόσωπα του κειμένου:
Είναι η αφηγήτρια και  η Νίνα. Αναφέρονται ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, οι Γάλλοι φίλοι της αφηγήτριας και το πλήθος στους δρόμους του Παρισιού.

Τίτλος: Φανερώνει κάποια χαρακτηριστικά της Νίνας

 Ποιοι μιλούν στην αφήγηση: α) Η κύρια φωνή είναι της αφηγήτριας β) Ακούγεται η φωνή της του ιδιοκτήτη του καταστήματος γ) Υπάρχουν οι φωνές των ανώνυμων Γάλλων δ) Ακούγονται οι φωνές των Γάλλων φίλων της αφηγήτριας.

Χρόνος: Υπάρχουν δύο επίπεδα χρόνου, το παρόν και το παρελθόν.
Η αφήγηση ξεκινά από το τέλος της ιστορίας (το θάνατο της Νίνας), και με την τεχνική της αναδρομής (φλας μπακ) η αφήγηση μεταφέρεται έντεκα χρόνια πίσω, όταν η αφηγήτρια συνάντησε για πρώτη φορά τη Νίνα

Τόπος: Αρχικά η ιστορία εκτυλίσσεται στο Παρίσι και έπειτα σ’ ένα χωριό της Ελλάδας



Αφηγήτρια: ζει εξόριστη στο Παρίσι, η ψυχολογία της είναι άσχημη, νιώθει μοναξιά, είναι Χριστούγεννα και είναι μακριά από την οικογένειά της, έχει ανάγκη για επικοινωνία έτσι αγοράζει το μικρό ζώο.

Μέχρι την απόκτηση του ζώου: περνά από διάφορες ψυχολογικές μεταπτώσεις, συναισθηματικές διακυμάνσεις. Νιώθει στενοχώρια επειδή δεν μπορεί να την αγοράσει, αγωνία και άγχος μήπως και την αγοράσει κάποιος άλλος, παροδική ανακούφιση όταν την βρίσκει πάλι στο κατάστημα, πάλι άγχος και αγωνία και στο τέλος χαρά όταν επιτέλους την αγοράζει.

Τα συναισθήματα της( στην αρχή της αφήγησης): ενοχή για την απώλεια της σκυλίτσας, τύψεις και λύπη για το θάνατό της, θλίψη και απόγνωση, νομίζει ότι ευθύνεται η ίδια για το θάνατό της.

Η σχέση της με τη σκυλίτσα: πολύ στενή, ήταν πάντα μαζί, γι’ αυτό η απώλειά της είναι σημαντική. Όταν αναφέρεται η αφηγήτρια στη σκυλίτσα έχει έντονα νοσταλγική διάθεση, αναπολεί τις όμορφες στιγμές που περνούσαν μαζί και σχεδιάζει το πορτρέτο της σκυλίτσας( με έντονα αριστοκρατικό αέρα, δεν της άρεσε η εξοχή, όμορφη αλλά στριμμένη και   δύσκολη,
«στρίγγλα»)

Χαρακτηρισμός αφηγήτριας: ευαίσθητη(αγαπά τα ζώα, δένεται με τη σκυλίτσα), με έντονα φιλοζωικά αισθήματα( κάνει πολλές στοχαστικές παρεκβάσεις σχετικά με την αγάπη του ανθρώπου με τα ζώα ( τόσο στην αρχή «Μην παραξενεύεσαι…….σ’ εγκαταλείψανε» αλλά και στο τέλος «Λένε οι ……..ίσως λέω»), νιώθει ανιδιοτελή αγάπη για το ζώο.

Απόψεις για τη σχέση ανθρώπου –ζώων: Τα ζώα εκφράζουν τα συναισθήματα τους με το βλέμμα, η αγάπη προς τα ζώα έχει μεγάλη αξία, γιατί είναι αγάπη που δεν περιμένει ανταπόκριση είναι ανιδιοτελής, μας γεμίζει εσωτερική πληρότητα, είναι αγνή ενώ η ελεημοσύνη προς τους φτωχούς έχει διάθεση επίδειξης ( σύμφωνα με τη συγγραφέα).





Αφηγηματικές τεχνικές:
 Το διήγημα αρχίζει με το τέλος της ιστορίας ( το θάνατο της σκυλίτσας), μέσα από αναδρομική αφήγηση η συγγραφέας εξιστορεί πώς απέκτησε τη σκυλίτσα και την κοινή συμβίωσή τους.

α) Αφήγηση: Χρησιμοποιείται για την παρουσίαση των γεγονότων της ιστορίας, όπως ο θάνατος της Νίνας, η γνωριμία τους, οι επισκέψεις στο κατάστημα, η απόκτηση του ζώου κ.ά.)
β) Περιγραφή: Χρησιμοποιείται στην παρουσίαση της Νίνας, της βιτρίνας του καταστήματος, του χωριού, των συναισθημάτων της αφηγήτριας κ. ά.
γ) Διάλογος: Υπάρχει ανάμεσα στην αφηγήτρια και στον ιδιοκτήτη του καταστήματος.
Η χρήση β΄προσώπου στην αρχή και στο τέλος του διηγήματος δεν είναι διάλογος, αλλά εξωτερικευμένος μονόλογος (σαν να υπάρχει ένας φανταστικός συνομιλητής)
δ) Μονόλογος: («Να ‘ναι άνοιξη…τοσοδούλικο ζωάκι;»)
ε) Σχόλια:  Υπάρχει στα σημεία όπου η αφηγήτρια αναφέρει τις σκέψεις της σχετικά με την αγάπη που δίνει και παίρνει κανείς από ένα ζώο («Μην παραξενεύεσαι…σ’ εγκαταλείψανε»)

 Εκφραστικά μέσα:  
α) Ειρωνεία: Χρησιμοποιείται για να δοθεί ένα νόημα αντίθετο από αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα. Συνήθως φανερώνουμε υποτίμηση ή είμαστε αρνητικοί για κάτι
β) Αναφώνηση: Είναι μια επιφωνηματική λέξη ή φράση που φανερώνει τα συναισθήματα του προσώπου που μιλάει

Σχήματα λόγου: Μεταφορές: « σου κοβόταν η ανάσα», « ο κόσμος σκοτείνιασε», « να μου ανταποδώσει το σπαραγμό της», « ένα βογκητό βγήκε από την καρδιά μου... από δάκρυα», «ουρανός γεμάτος δώρα», « και να μία τώρα καρφωμένη», « όλη την αγάπη που οι άνθρωποι γύρω σου προσπερνούν», « απελπισμένο πρόσωπό μου», « σκηνοθετημένο παραμύθι», « στρογγυλά μπαλάκια κουρνιασμένα», « καρφώθηκαν στα δικά μου», « μεγάλες κουβαρίστρες μαλλί», «οι τιμές τους πέφτουν κατακόρυφα», « μη χαλάσει τ’όνειρο», « μας χώριζαν δύο μεριές», « κόλλησα το μούτρο μου», «αγιάτρευτα παράφορη», « πέτρωνε καταμεσής του μονοπατιού», « μάτια γεμάτα απόγνωση», « τα μάτια του σκύλου... σε τυραννούν», « υποκύψω στο βλέμμα της», « στερηθήκαμε την πιο τέλεια μορφή αγάπης», κλπ.
Παρομοιώσεις: «σαν ένα μεγάλο μαχαίρι», « σαν όλα τα χέρια», « σαν μαρμαρωμένη», «σαν συννεφάκια», « ‘οπως τα ανθρώπινα βρέφη», « σαν λιγωμένη».
 Προσωποποιήσεις: «και αρνήθηκε να φάει», « αυτοκτόνησε», « τα μάτια του τρυπώνουν μέσα του και σε χαϊδεύουν», « της πατρίδας της», « μας διαλέγουν και τα ζώα».
Υπερβολή: « τόσο όμορφη που σου κοβόταν η ανάσα», « πέθανε για να με τιμωρήσει», « χάνεις το νόημα της ζωής», «όλα τα χέρια που σ’ εγκαταλείψανε», « καταρράκτες χαράς», « ο κόσμος σκοτείνιασε στις εννιά  το πρωί», « αμέτρητα ξερόκλαδα», « σε τυραννούν πιο πολύ και από ενός παιδιού», « που ορφανέψαμε».
 Εικόνες: ο θάνατος της Νίνας, το γιορτινό Παρίσι, η περιγραφή της συμπεριφοράς της,  η επίσκεψη στο χωριό, κλπ.

Ύφος αφήγησης: ζωηρό, παραστατικό, νοσταλγικό με έντονη συναισθηματική φόρτιση και πολλά σχήματα λόγου.





Γλώσσα: Είναι απλή και κατανοητή.




ΠΗΓΗ: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α’γυμνασίου-βιβλίο εκπαιδευτικού.

Πηγή: 7ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΓΛΟΥ
Πηγή: Πυλαρινός, Θ., Χατζηδημητρίου, Σ. & Βαρελάς, Λ. Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄Γυμνασίου. Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
Πηγή: http://kapidou.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5.html






Κινήματα και τις οργανώσεις για την υπεράσπιση των ζώων
Ελληνική ορνιθολογική εταιρεία www.ornithologiki.gr
Αρκτούρος www.arcturos.gr
Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγρίων ζώων www.ekpaz.gr
MOm/ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΦΩΚΙΑΣ www.mom.gr
Γ. Σκαμπαρδώνης Η Βαγγελιώ –δεν-είσαι-εντάξει
Μέθοδοι θεραπείας άρρωστων ή τραυματισμένων κατοικιδίων
Σύνδεσμος Κτηνιάτρων Μικρών ζώων


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου